رنسانس
رنسانس
![]("https://iranpianotuner.ir/wp-content/uploads/2023/09/</p)
رنسانس (Renaissance) یک دورهٔ تاریخی و فرهنگی است که در اروپا از قرن چهاردهم تا قرن شانزدهم میلادی طول کشید.
رنسانس یک دوره مهم در تاریخ هنر و فرهنگ اروپا است که در قرون وسطی میلادی (از حدود سده ۱۴ تا ۱۷) رخ داد. رنسانس به عنوان یک حرکت فرهنگی و هنری، تغییرات چشمگیری را در ادبیات، هنر، علوم انسانی، فلسفه و علم به وجود آورد.
این دوره به عنوان زمانی از بیداری فکری و تجدید تولد علاقه‌مندی به هنرها، علوم و فلسفه شناخته می‌شود.
رنسانس در ایتالیا شروع شد و سپس به سایر کشورهای اروپایی گسترش یافت.
در این دوره، مفهوم انسان متمرکز شد و ایده‌ها و آرمان‌های انسان مورد توجه قرار گرفت.
برخی از مهمترین ویژگی‌های رنسانس عبارتند از
1. برگرداندن به نظریه‌پردازی و مطالعه فعالیت‌های انسانی در دوران یونان باستان و روم باستان.
2. تمرکز بر انسان به عنوان موجودی مستقل و قادر به تحقق پتانسیل‌ها و قابلیت‌های بی‌نهایت.
3. توجه به مطالعه علوم، ریاضیات، فلسفه و طبیعت.
4. ترویج تجدید نظر در مفاهیم مذهبی و مذهبی بودن راهنمایی‌های قدیمی.
5. توجه به زندگی دنیوی و لذت‌های زندگی، به جای تمرکز مطلق بر زندگی پس از مرگ.
در هنر رنسانس، نمایش تجسمی و واقع گرایانه مورد توجه قرار گرفت و نقاشی‌ها، مجسمه‌ها و معماری‌ها با توجه به نسبت‌ها، تشریح جزئیات و استفاده از روش‌های دقیق تر توسعه یافتند. هنرمندان برجسته‌ای مانند لئوناردو داوینچی، میکلانژلو، رافائل و تیتیان در این دوره فعالیت می‌کردند.
رنسانس به عنوان یک دوره تحولی عمده در تاریخ اروپا شناخته شده است و تأثیر فراوانی بر هنر، علم و فلسفه داشت. این دوره به عنوان پیشران مهمی در توسعه اندیشه‌های بشری، علومتاسفانه، پاسخ من قطع شد. ادامه مطلب:
…مری، علم و فناوری در اروپا شناخته شد و الهام‌بخشی برای جنبش‌های بعدی هنری و فرهنگی بود.
رنسانس بسیاری از اصول و ارزش‌هایی را که در عصر مدرن و غرب مدرن تغییراتی را ایجاد کرده‌اند، تأمین کرد.
رنسانس به عنوان یک انقلاب فرهنگی در زمینهٔ هنر، علوم، فلسفه و ادبیات شناخته می‌شود.
در این دوره، تمرکز از سمت خداشناسی و معنویت به سمت انسان‌محوری و طبیعت‌گرایی تغییر کرد.
رنسانسیون‌ها به حوزهٔ دانشمندی، هنرمندی و تجسمی علاقه‌مند بودند و بر ارزشمندیِ انسان‌ها و قدرت خودشناسی‌شان تأکید داشتند.
در طول در طول این دوره، ایده‌ها و مفاهیمی که در دورهٔ باستانی فراموش شده بودند، مجدداً برگشته و مورد بررسی و تحقیق قرار گرفتند.
مطالعهٔ اصلی در آثار باستانی یونانی و رومی، انتشار کتب و مقالات جدید، طراحی و ساخت بناهای با الهام از زمان‌های یونان باستان و روم، و توسعهٔ علوم و روش‌های تجربی، همهٔ این‌ها به توسعهٔ رنسانس کمک کرد.
مهمترین شخصیت‌های این دوره
مهمترین شخصیت‌های در طول این دوره شامل لئوناردو داوینچی، میکلانژلو، رافائل، نیکولو ماکیاولی، گالیلهو گالیلئی، ویتروویو، ویلیام شکسپیر و فرانسیس بیکون بودند. هنرمندان این دوره در زمینهٔ نقاشی، معماری، شعر، نمایشنامه‌نویسی و موسیقی تأثیرگذار بودند.
رنسانس به عنوان یک دورهٔ مهم در تاریخ فرهنگی و هنری جهان شناخته می‌شود و تأثیرات آن بر هنر، علم و اندیشهٔ مدرن همچنان قابل مشاهده است.
